Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Οι μικροί καλλιτέχνες του 8ου Γυμνασίου... μοιράζονται τις εμπειρίες τους μαζί μας...



Εμείς, οι μικροί σας δημοσιογράφοι σας έχουμε ετοιμάσει κάποιες μικρές σκέψεις-συνεντεύξεις από τους συμμαθητές μας, οι οποίοι συμμετέχουν στα προγράμματα που γίνονται κάθε Τετάρτη στο χώρο του σχολείου. Υπάρχουν 3 προγράμματα:
 -πρόγραμμα κατασκευής κοσμημάτων
- πρόγραμμα κατασκευής ενδυμάτων
-και πρόγραμμα κατασκευών.
Το πιο παράξενο από όλα είναι ότι όλα αυτά κατασκευάζονται μόνο από ανακυκλώσιμα υλικά.
Έτσι , λοιπόν, αυτά τα προγράμματα έχουν ως σκοπό να μάθουν στα παιδιά να μετατρέπουν τα «σκουπίδια» σε όμορφα και χρήσιμα υλικά.

Δανάη Δημητρίου
“Πιστεύω ότι έχω καλλιτεχνικά χαρίσματα και το πάθος μου είναι οι χειροτεχνίες και η ζωγραφική. Σε όλη την διάρκεια του προγράμματος έχω κατασκευάσει πολλά αντικείμενα π.χ πορτατίφ, κορνίζες, κεριά. Τέλος, έχω εισπράξει ευχαρίστηση από την σωματική και πνευματική δουλειά.”

Χρήστος Αθανασόπουλος
“Αρχικά αποφάσισα να συμμετέχω σε αυτό το πράγραμμα, για να μην διαβάζω  κατευθείαν, αφότου σχολάσω. Έχω φτιάξει πολλά ψηφιδωτά, κηροπήγια και στεφάνια. Μέσα από το πράγραμμα έμαθα να συνεργάζομαι πιο εύκολα με τους συμμαθητές μου.”

Έλλη Κουγιουμτζίδου
“Πήρα μέρος σε αυτό το πρόγραμμα, γιατί από την αρχή μού κέντρισε το ενδιαφερον και μού αρέσει να βοηθάω. Έχω φτιάξει πορτατίφ και ψηφιδωτά. Τώρα μαθαίνω να φτιάχνω Scooby doo. Τέλος, έμαθα να φτιάχνω πολλά χρήσιμα αντικείμενα μόνη μου.”

Παναγιώτης Μενεγάκης
“Αποφάσισα να πάρω μέρος στο πρόγραμμα των κατασκευών, για να έχω κάτι να ασχοληθώ τον ελεύθερο χρόνο μου. Επίσης, με ενδιέφεραν οι κατασκευές περισσότερο από τις άλλες επιλογές που είχα, δηλαδή τα κοσμήματα και τα ρούχα. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος έχω κατασκευάσει κηροπήγια και μια χελώνα από ρεσό και ένα ψηφιδωτό σε πιάτο. Περισσότερο από όλα μου άρεσε η χελώνα από ρεσό, γιατί ήταν πιο περίπλοκη. Τέλος, μέσα από τη συμμετοχή μου στο πρόγραμμα, έμαθα να χρησιμοποιώ τα ρεσό, να φτιάχνω ψηφιδωτά και να συνεργάζομαι για να φτιάξω ένα έργο.”

Ηλέκτρα Κρανιώτη
“Συμμετείχα στο πρόγραμμα  των κατασκευών, γιατί θα ήταν η παρέα μου και γιατί μου αρέσουν οι χειροτεχνίες γενικά, και ειδικά οι κατασκευές. Έχω κάνει ψηφιδωτό, κολάζ, ζωγραφική σε ξύλο, σε χαρτί και σε γυαλί, φωτιστικά, κατασκευές με ρεσό, καθρέφτες και λαμπάδες.

Γεωργία Σταυροπούλου
“Έλαβα μέρος στο πρόγραμμα, γιατί ήθελα να μάθω να φτιάχνω χειροποίητα κοσμήματα και τις μπλούζες μου, όπως μου αρέσουν. Επίσης,  για να ξεφύγω από την πραγματικότητα. Πήρα μέρος στο συγκεκριμένο πρόγραμμα των ρούχων και των κοσμημάτων, επειδή μου φαίνεται ενδιαφέρον για ένα κορίτσι να ασχολείται με ρούχα και κοσμήματα. Έχω φτιάξει μπλούζες, βραχιόλια με τσιγγάκια και κοσμήματα από χαρτί. Από αυτό το πρόγγραμα έχω κερδίσει πολλές γνώσεις και ωραίες εμπειρίες.”

Πέτρος Κυριακόπουλος
“Ήθελα να συμμετέχω, για να ασχοληθώ με κάτι που μου αρέσει, όπως οι κατασκευές στον ελεύθερο χρόνο μου και να αποκτήσω γνώσεις μέσα από αυτό. Έχω ασχοληθεί με χελώνα και καλάθι από ρεσό, κοσμηματοθήκες, κηροπήγια, ψηφιδωτά, χριστουγεννιάτικα στολίδια και διακοσμητικά από ρολά. Πιο πολύ μου άρεσε η χελώνα, γιατί ήταν δύσκολη και την κατάφερα. Τέλος, έμαθα να κατασκευάζω πολλά πράγματα μέσα από το πρόγραμμα.”

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Τζωρτζίνα Κλένια
Βενετία Μοσχοβάκου
Κατερίνα Μάμαλη
Μαρία Κολλίντζα

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Τα 100 Καλύτερα Βιβλία όπως τα ψήφισαν 60 Έλληνες Συγγραφείς






Ποιήματα, Κ.Π. Καβάφης: 97*
Η δίκη, Φραντς Κάφκα: 87
Έγκλημα και Τιμωρία, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι: 85
Αναζητώντας το χαμένο χρόνο, Μάρσελ Προυστ: 58
Οδύσσεια, Όμηρος: 54
Η μεταμόρφωση, Φραντς Κάφκα: 52
Ιλιάδα, Όμηρος: 50
Ο ηλίθιος, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι: 37
Οδυσσέας, Τζέιμς Τζόυς: 49
Οιδίπους Τύραννος, Σοφοκλής: 43
Άμλετ, Ουίλιαμ Σαίξπηρ: 42
Μόμπυ Ντικ, Χέρμαν Μέλβιλ: 40
Δον Κιχώτης, Μιγκέλ ντε Θερβάντες: 40
Η καρδιά του σκότους, Τζόζεφ Κόνραντ: 40
Μεγάλες προσδοκίες, Κάρολος Ντίκενς: 39
Το κιβώτιο, Άρης Αλεξάνδρου: 38
Μαντάμ Μποβαρύ, Γκυστάβ Φλωμπέρ: 37
Ο φύλακας στη σίκαλη, Τζ. Ντ. Σάλιντζερ: 36
Οι άθλιοι, Βίκτωρ Ουγκό: 35
Οι δαιμονισμένοι, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι: 32
Έρευνα για το περιοδικό Ταχυδρόμος από την Άννα Μαρτίνου
* Ο βαθμός που συγκεντρώνει κάθε βιβλίο.
* Τη λίστα την πρωτοείδα εδώ http://laternative.blogspot.gr/


Συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα 80 της λίστας:

Το μοναστήρι της Πάρμας, Σταντάλ: 32
Αδερφοί Καραμαζώφ, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι: 30
Βάκχες, Ευριπίδης: 30
Η Βίβλος: 30
Ιερό, Ουίλιαμ Φώκνερ:27
Το κεφάλαιο, Καρλ Μαρξ: 26
Η ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου, Θουκυδίδης: 24
Αντιγόνη, Σοφοκλή: 23
Η φόνισσα, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη:23
Διηγήματα, Άντον Τσέχωφ: 21
Φως τον Αύγουστο, Ουίλιαμ Φώκνερ: 20
Μια εποχή στην κόλαση, Άρθουρ Ρεμπώ:18
Πόλεμος και ειρήνη, Λέων Τολστόι: 12
Λολίτα, Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ: 17
Συμπόσιον, Πλάτωνας: 17
Η ασκητική, Νίκος Καζαντζάκης: 17
Εroïca, Κοσμάς Πολίτης: 17
Το στρίψιμο της βίδας, Χένρυ Τζέιμς: 16
Δοκιμές Α΄&Β΄, Γιώργος Σεφέρης: 16
Ο επιτάφιος θρήνος, Γιώργος Ιωάννου: 16
100 χρόνια μοναξιάς, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες:15
Το αμάρτημα της μητρός μου, Γεώργιος Βιζυηνός: 15
Η ανθρώπινη μοίρα, Αντρέ Μαρλώ:15
Φράνκεσταιν, Μαίρυ Σέλλευ: 14
4 κουαρτέτα, Τ. Σ. Έλιοτ: 14
Μάκβεθ, Ουίλιαμ Σάιξπηρ: 14
Πάπισσα Ιωάννα, Εμμανουήλ Ροΐδης 14
Οι περιπέτειες του Χοκ Φιν, Μαρκ Τουέιν: 14
Θεία Κωμωδία, Ντάντε Αλιγκέρι: 13
Το βιβλίο της άμμου, Χόρχε Λουίς Μπόρχες: 13
Ακυβέρνητες πολιτείες, Στρατής Τσίρκας: 13
Εισαγωγή στη ψυχανάλυση, Σίγκμουντ Φρόυντ: 12
Άπαντα, Εμμανουήλ Ροΐδης: 12
Ιστορία, Ηρόδοτος: 11
Βιργίλιου Θάνατος, Χέρμαν Μπροχ: 11
Απομνημονεύματα, Μακρυγιάννης: 11
Η γυναίκα της Ζάκυθος, Διονύσιος Σολωμός: 11
Ο ξένος, Αλμπέρτ Καμύ: 11
Ταξίδι στην άκρη της νύχτας, Λουί Φερντινάν Σελίν: 11
Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Νίκος Καζαντζάκης: 11
Tractatus Logico-philosophicus, Λούντβιχ Βιτγκενστάιν: 10
Ένα δικό σου δωμάτιο, Βιτζίνια Γουλφ: 10
Το Ημερολόγιο ενός διαφθορέα, Σαίρεν Κίρκεγκωρ: 10
Κριτική του καθαρού λόγου, Ιμμάνουελ Καντ: 10
Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου, Πηνελόπη Δέλτα: 10
Όλιβερ Τουίστ, Κάρολος Ντίκενς: 10
Ημερολόγια, Φραντς Κάφκα: 10
Το ονειρόδραμα, Αύγουστος Στρινμπεργκ: 10
Ποιήματα, Φρανκ Ο’ Χάρα: 10
Το κουτσό, Χούλιο Κορτάσαρ:10
Ορέστεια, Αισχύλος: 10
Διηγήματα, Έντγκαρ Άλαν Πόε 10
Παραλογές (δημοτικά τραγούδια, έκδοση Λίνου Πολίτη): 9
Η περί Θεού αυταπάτη, Ρίτσαρντ Ντόκινς:10
Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: 10
Μασιμίλα Ντόνι, Ονερέ Ντε Μπαλζάκ: 10
Το κόκκινο και το μαύρο, Σταντάλ: 9
Μυθοπλασίες, Χόρχε Λουίς Μπόρχες: 9


Ανεμοδαρμένα ύψη, Έμιλυ Μπροντέ: 9
Οι σημειώσεις του Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε, Ράινερ Μαρία Ρίλκε:9
Τα ρόδινα ακρογιάλια, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: 9
Φιλοσοφία της νεωτερικότητας, Γιούργκεν Χαμπέρμας: 9
Αφορισμοί για τη φρόνηση στη ζωή, Άρθουρ Σοπενάουερ: 9
Για ένα φιλότιμο, Γιώργος Ιωάννου: 9
Ο καθρέφτης και το μαχαίρι/ Τα σχόλια του τρίτου, Μάνος Χατζιδάκις
Κανών περιεκτικός πολλών εξαίρετων πραγμάτων: Καισάριος Δαπόντε
Κύρου Ανάβασις, Ξενοφώντος: 9
Κοράνι:9
Καθεδρικός ναός, Ρέυμοντ Κάρβερ: 9
Αισθηματική αγωγή, Γκυστάβ Φλωμπέρ: 9
Η σονάτα του σεληνόφωτος, Γιάννης Ρίτσος: 9
Ποιος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου, Γεώργιος Βιζυηνός: 9
Η ανατομία της μελαγχολίας, Ρόμπερτ Μπέρτον: 8
Η βουή και το πάθος, Ουίλιαμ Φώκνερ
Δόκτορ Τζέκυλ και Μίστερ Χάυντ, Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον :8
Υμνος εις τήν Ελευθερίαν, Διονυσίου Σολωμού : 9
«Η Τετάρτη των Τεφρών / Τα τραγούδια του Άριελ / , Τ. Σ. Έλιοτ, μτφρ: 8
Θεωρία της δικαιοσύνης, Τζον Ρολς :8
Διηγήματα, Κωνσταντίνος Θεοτόκης:8
Η κυρία Νταλογουέι, Βιρτζίνια Γουλφ: 8

πηγή...http://seagazing.blogspot.gr



Ακολουθούν προτάσεις από το ιστολόγιο του Νίκου Δήμου



Πολλοί από σας μου ζητήσατε τον κατάλογο των "30 βιβλίων"
που χρησιμοποιούσα στο μάθημα της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας.

Από τον Μεσαίωνα ως το 1950 αυτές είναι οι επιλογές μου
 (αυστηρά προσωπικές).
Δεν είναι η λίστα που έδινα στους μαθητές μου
– εκεί είχα αντικαταστήσει μερικά βιβλία, λόγω δυσκολίας:
Δάντης: Η Θεία Κωμωδία

Βοκκάκιος: Το Δεκαήμερο

Μονταίνι: Τα Δοκίμια

Ραμπελαί: Γαργαντούας

Θερβάντες: Δον Κιχώτης

Σαίξπηρ: Άπαντα

Ντε Φόου: Ροβινσώνας Κρούσος

Σουίφτ: Ταξίδια του Γκιούλιβερ

Βολτέρος: Καντίντ και άλλες ιστορίες

Γκαίτε: Φάουστ

Τζαίην Ώστεν: Περηφάνια και Προκατάληψη

Μπαλζάκ: Μπάρμπα Γκοριό ή οποιοδήποτε από την «Ανθρώπινη Κωμωδία»

Σταντάλ: Το κόκκινο και το μαύρο

Β. Ουγκώ: Οι Άθλιοι

Πόε: Διηγήματα

Φλομπέρ: Μαντάμ Μποβαρύ

Ντίκενς: Νταίηβιντ Κόπερφιλντ

Μοπασάν: Διηγήματα

Ντοστογέφσκυ: Δαιμονισμένοι (ή/και όποιο άλλο από τα 4 αριστουργήματα: Έγκλημα και Τιμωρία, Αδελφοί Καραμαζόφ, Ο Ηλίθιος)

Τολστόι: Πόλεμος και Ειρήνη ή/και Άννα Καρένινα).

Τσέχοφ: Διηγήματα

Μέλβιλ: Μόμπυ Ντικ

Ντίκινσον: Ποιήματα

Τουαίην: Χωκ Φιν

Φ. Κάφκα: Η Δίκη (ή/και Το Κάστρο)

Προυστ: Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο

Τζόυς: Οδυσσέας

Τόμας Μαν: Το μαγικό βουνό (ή/και Δόκτωρ Φάουστους, Μπούντενμπρουκς)

Ρ. Μούζιλ: Ο Άνθρωπος χωρίς Ιδιότητες

Τ. Σ. Έλιοτ: Ποιήματα.

Αυτά είναι τα τριάντα βιβλία που (νομίζω πως) ο κάθε καλλιεργημένος άνθρωπος θα έπρεπε να έχει διαβάσει. Όχι μόνο επειδή είναι τα καλύτερα - αλλά επειδή είχαν μεγάλη επιρροή και καθόρισαν την πορεία του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η επιλογή έγινε από την Ευρώπη, εκτός Ελλάδας. Στην Ευρωπαϊκή λογοτεχνία συγκαταλέγω και την Αμερικάνικη – μια και είναι η ίδια κουλτούρα.

Φυσικά ο αριθμός τριάντα είναι αυθαίρετος – έκοψα μεγάλους ποιητές όπως τους Βιγιόν, Ντον, Χέλντερλιν, Πούσκιν, Μπωντλαίρ, Ρίλκε, Μπρεχτ και Λόρκα, φιλοσόφους όπως τους Καρτέσιο, Σπινόζα, Καντ, Σοπενάουερ και Νίτσε (οι δύο τελευταίοι είναι και σπουδαίοι λογοτέχνες) τις αδελφές Μπροντέ, τον Στερν και τον Γκόγκολ…

Επίσης, μια και μιλάμε για λογοτεχνία, δεν αναφέρω σημαντικά βιβλία επιστημονικού λόγου που άλλαξαν την σκέψη της ανθρωπότητας όπως: "Ο Πλούτος των Εθνών" του Άνταμ Σμιθ, "Το Κεφάλαιο" του Μαρξ, "Η Καταγωγή των Ειδών" του Δαρβίνου και η "Ερμηνεία των Ονείρων" του Φρόυντ.

Μη με ρωτήσετε για ελληνικές μεταφράσεις. Όσα έργα γράφτηκαν Αγγλικά, Γαλλικά ή Γερμανικά, τα έχω διαβάσει στο πρωτότυπο. Για τις γλώσσες που δεν γνώριζα (π.χ. Ρώσικα, Ισπανικά) είχα πάλι ξενόγλωσσες μεταφράσεις. Εκτός από τον Ντοστογέφσκυ όπου διάβασα τις μεταφράσεις του Άρη Αλεξάνδρου. Για την Θεία Κωμωδία καλή ελληνική μετάφραση δεν υπάρχει – βρείτε μία ξένη.

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Το Χ@ΜΟΓΕΛ@, γι@τί... χ@νόμ@στε!!! συναντά την πολυαγαπημένη των παιδιών ΚΑΡΜΕΝ ΡΟΥΓΓΕΡΗ


Το Χ@ΜΟΓΕΛ@, γι@τί... χ@νόμ@στε!!! 

συναντά 

την πολυαγαπημένη των παιδιών ΚΑΡΜΕΝ ΡΟΥΓΓΕΡΗ

Αίσωπος! Κάτι θέλει να μας πει..."
Η ΚΑΡΜΕΝ ΡΟΥΓΓΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ 
ΤΟ ΝΕΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ "LOOK AT ME"

Το Σάββατο 6 Απριλίου μέσα στον πολύ όμορφο χώρο του Βιβλιοπωλείου "
Look at me", στη Νέα Ζωή Περιστερίου, που ήταν κατάμεστος από παιδιά, γονείς και φίλους του βιβλίου η Κάρμεν Ρουγγέρη παρουσίασε το νέο βιβλίο της "Αίσωπος! Κάτι θέλει να μας πει...".
Η ιδιοκτήτρια του Βιβλιοπωλείου Δώρα Λεγάκη με το ζεστό της χαμόγελο υποδέχτηκε όλα τα παιδιά και όσους παρευρέθηκαν στην εκδήλωση και τους κάλεσε να δοκιμάσουν τα πολλά νόστιμα γλυκά και κουλουράκια που η ίδια ετοίμασε, κάνοντας την ατμόσφαιρα ακόμα πιο φιλική για όλους.
Με χαμόγελα και ενθουσιασμό όλοι υποδέχτηκαν την σπουδαία συγγραφέα, ηθοποιό, σκηνοθέτη παιδικού θεάτρου και όπερας, Κάρμεν Ρουγγέρη, την αγαπημένη των παιδιών, η οποία με τον άμεσο και μοναδικό τρόπο που την χαρακτηρίζει, με τον τρόπο που "κερδίζει" μικρούς και μεγάλους παρουσίασε, μαζί με τους συνεργάτες της, το μουσικό Στέφανο Βαρελά και την ηθοποιό και μουσικό Ε. Ζιώγα, μύθους του Αισώπου που έχει διασκευάσει και που περιλαμβάνονται στο νέο της βιβλίο.
Η Κάρμεν Ρουγγέρη διάβασε αποσπάσματα, μετέφερε τα μηνύματα από τους μύθους του Αισώπου, τραγούδησε με τα παιδιά, τραγούδια από τη μουσική του βιβλίου και υπέγραψε το βιβλίο της.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε η ομάδα μαθητών του 8ου Γυμνασίου που δημιουργεί την ηλεκτρονική εφημερίδα Χ@ΜΟΓΕΛ@, γι@τί... χ@νόμ@στε!!! Τα παιδιά πήραν συνέντευξη από την κ. Ρουγγέρη. "Τι μήνυμα θέλετε να δώσετε στους αναγνώστες μας;" ρώτησαν τα παιδιά και η κ. Ρουγγέρη απάντησε, όπως πάντα με τρόπο μοναδικό: "Πάντα να χαμογελούν, πάντα να χαμογελάμε. Τι άλλο να πω; Το "χαμογέλα" τα λέει όλα. Και αγαπώ πολύ τους ανθρώπους που χαμογελούν...".
Στην παρουσίαση παρευρέθηκαν η Αντιδήμαρχος Περιστερίου Μαίρη Τσιώτα-Μάρκου και ο Α. Πατσής από την Οργανωτική Επιτροπή της Δημοτικής Βιβλιοθήκης.


ΠΗΓΗ....http://www.eldialogos.gr... περιστεριώτικη εφημερίδα.
Την ευχαριστούμε, γιατί πολύ πρόθυμα μας παραχώρησαν 2 από τις φωτογραφίες της ομάδας μας 
με την κ. Κάρμεν Ρουγγέρη

Ακολουθεί η συνέντευξη που μας παραχώρησε στο χώρο του βιβλιοπωλείου
 η κυρία Κάρμεν Ρουγγέρη.........

-         Δημοσιογράφος: Σπουδάσατε τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης και Πειραϊκού Συνδέσμου, απ’ όπου αποφοιτήσατε με άριστα. Κάνατε μάλιστα ειδικές σπουδές πάνω στην όπερα στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια. Παρατηρήσαμε ότι συμμετείχατε σε πολλές ελληνικές τραγωδίες και θέλαμε να σας ρωτήσουμε: Έχοντας κάνει ειδικές σπουδές πάνω στην όπερα, ιδρύσατε την Παιδική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Πώς κατορθώσατε να κάνετε τα παιδιά να αγαπήσουν την όπερα;



-         Κάρμεν Ρουγγέρη:  Λοιπόν, κοίταξε, ήθελα καταρχάς να τους γνωρίσω διάφορους συνθέτες. Προσπάθησα λοιπόν να ξεχωρίσω τις μελωδίες που θα χάιδευαν περισσότερο τα αυτάκια των παιδιών, αυτές που θα μπορούσανε να τα κρατήσουνε στις θέσεις τους, γιατί είμαστε μία χώρα που στην όπερα δεν δίνουμε μεγάλη σημασία, δεν υπάρχει παιδεία  κι εγώ ήθελα να δημιουργήσω αυτή την παιδεία. Έτσι, λοιπόν, διάλεξα τα κομμάτια που ήμουν σίγουρη ότι θα τα καθηλώσουν και αυτά τα συνέδεσα με πρόζα, έτσι ώστε να γίνει ένα σκαλοπατάκι  για να πατήσουν και να δουν την όπερα. Δεν την είδαν ολόκληρη. Την διαμόρφωσα έτσι, ώστε και να μην προδίδω τον αρχικό συνθέτη-κειμενογράφο αλλά και να είμαι μέσα στο θέμα Ήθελα να κάνω τα παιδιά να παρακολουθήσουνε και να έχει ενδιαφέρουσα πλοκή, ώστε να την αγαπήσουν και  έτσι κι έγινε! Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ περήφανη, γιατί έβλεπες ότι, ενώ στην αρχή τα παιδιά  μιλούσανε στα μέρη που είχε κομμάτια τραγουδιού, σιγά-σιγά τα κερδίσαμε και μετά από χρόνια τα παιδιά ήταν εντελώς καθηλωμένα και άκουγαν την μουσική. Πιστεύω, δηλαδή ότι πρέπει και η κλασική μουσική να είναι μέσα στα ακούσματα σας και να κάνετε τις επιλογές σας. Αλλά δεν μπορεί ένας άνθρωπος να υπάρξει ακούγοντας μόνο, συγνώμη, Καζαντζίδη, λέω εγώ ένα παράδειγμα. Όλα αυτά είναι μόρφωση. Θα πρέπει να ακούμε και τον Καζαντζίδη, να ακούμε και τον Mozart, να ακούμε και τον Ροσσίνι και να κάνουμε τις επιλογές μας. Αυτός είναι ο σκοπός μου.


-         Δημοσιογράφος:  Τι είναι αυτό που σας έκανε να στραφείτε από το τραγούδι στο θέατρο;
-         Κάρμεν Ρουγγέρη: Είναι ένα ιδιωτικό θέμα αυτό. Ο άνδρας μου ήταν πρωταγωνιστής στη Λυρική Σκηνή και δεν ήθελε να είμαστε κάτω από τον ίδιο χώρο, για να μην επηρεάζει ο ένας τον άλλο. Εγώ ήδη είχα τελειώσει και είχα αριστέψει στο θέατρο και μπορούσα να βρω δουλειά στον χώρο μου. Όμως, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι θυσίασα τον εαυτό μου ως προς την όπερα, προκειμένου να έχουμε μία καλή οικογένεια.
-         Δημοσιογράφος: Τι είναι αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε πέρα από το θέατρο και με την τηλεόραση, η οποία και σας καθιέρωσε στους περισσότερους Ελληνες;

-         Κάρμεν Ρουγγέρη:  Μέσα στην γκάμα των επαγγελμάτων που έχει ένας ηθοποιός είναι μέσα και η τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Ένας ηθοποιός για να υπάρξει πρέπει οποιαδήποτε πρόταση του δίνεται να την ακολουθεί και κατά την γνώμη μου να προσπαθεί να καταθέσει την ποιότητά του μέσα σε αυτή. Πολλές φορές βλέπω κάποια έργα που τώρα τα διαφημίζουνε, τα έχω χάσει πώς μπορεί να τα διαφημίζουνε με τέτοιο τρόπο. Εκεί πιστεύω πως πρέπει να επέμβει και ο ηθοποιός και να απαιτήσει να γίνει πιο ποιοτικό όλο αυτό το πράγμα. Γιατί εγώ πιστεύω ότι εσείς η νεολαία πρέπει να την τιμωρείτε την τηλεόραση, να της δίνετε μια και να την κλείνετε.
-         Δημοσιογράφος:  Μπορείτε να μας περιγράψετε την ωραιότερη ανάμνηση σας από τις παραστάσεις που έχετε δώσει;
-         Κάρμεν Ρουγγέρη:  Ένα Ηρώδειο γεμάτο από παιδιά είναι ένα όνειρο που είχα και που το πραγματοποίησα. Για πολλά χρόνια κάθε καλοκαίρι  κάναμε παραστάσεις για τα παιδιά στο Ηρώδειο. Γέμιζε το Ηρώδειο. Μάθαιναν τα παιδιά αυτό τον χώρο, τον τιμούσαν και τον σεβόντουσαν. Και ξαφνικά έρχεται ένας διευθυντής σε ένα φεστιβάλ, ο τωρινός διευθυντής ο οποίος κρίνει ότι δεν έχουν σημασία τα παιδιά... και το καταργεί! Τρελαίνεσαι σε αυτήν την χώρα, τελείωσε, τρελαίνεσαι.



-         Δημοσιογράφος:  Πότε αποφασίσατε να στραφείτε στην γραφή παιδικών βιβλίων;
-         Κάρμεν Ρουγγέρη:  Καταρχάς κάνω θέατρο για τα παιδιά από χρόνια. Έχω στραφεί, γιατί έτυχε να είμαι σε μία επιτροπή και είδα ότι όλα ήταν χάλια στο χώρο του θεάτρου και λέω «Κάποιος πρέπει να ασχοληθεί πολύ σοβαρά.» Και αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά κι εγώ. Υπήρχαν κάποιοι ένα-δυο που το κάνανε αυτό, αλλά λέω «Χρειάζονται περισσότεροι.» Και γι’ αυτό τον λόγο ασχολήθηκα με τα παιδιά. Μοιραία, λοιπόν όταν κάνεις θέατρο για τα παιδιά, θα γράψεις και τα βιβλία τους.

-         Δημοσιογράφος:  Μπορείτε να μας περιγράψετε τον εαυτό σας στην ηλικία μας;
-         Κάρμεν Ρουγγέρη:  Έκανα πάρα πολλά πράγματα!! Είχα έναν πατέρα ο οποίος με έσπρωχνε, βέβαια. Έκανα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, πιάνο, τραγούδι ό,τι μπορείς να φανταστείς έκανα. Γενικά, είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει να κάνω πολλά πράγματα και θέλω να έχω ενδιαφέροντα. Αυτό το πράγμα που βλέπω σε κάποιους της νεολαίας που είναι όλο «βαριέμαι» δεν το ξέρω. Εγώ ήμουν πάντοτε έτσι όπως είμαι τώρα. Έτσι πιστεύω πως πρέπει να ζει κανείς γιατί  έχουμε πολλά χρόνια  να ξεκουραστούμε, πεθαίνοντας. Αιώνες θα ξεκουραζόμαστε.

         Δημοσιογράφος: 

Το blog μας λέγεται   Χ@ΜΟΓΕΛ@, γι@τί...         χ@νόμ@στε! Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες του;

-         Κάρμεν Ρουγγέρη:   Αχ, τι ωραίο! Το «χαμογέλα» μου φτάνει. Είναι υπεραρκετό, γιατί πιστεύω πως δεν υπάρχει τίποτε ωραιότερο από το να χαμογελάς, είναι τζάμπα!

-         Δημοσιογράφοι: Ευχαριστούμε πολύ!



Στη συνέντευξη συμμετείχαν οι μαθητές…..
Νίκος Αλεξ.
Μεταξία Σαλ.
Αριστέα Χαϊκ.
Κωνσταντίνος Βασ.
Γιώργος Νικολακ.

Μαγνητοφώνηση - απομαγνητοφώνηση…Ηλέκτρα Κραν.

ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟΥ ΝΟΥΡΙΑΝ, οι εντυπώσεις μας από την παράσταση..........


ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

"ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟΥ ΝΟΥΡΙΑΝ" του Volker Ludwig.


 

Μετάφραση: Βασίλης Κουκαλάνι.

Σκηνοθεσία: Βασίλης Κουκαλάνι, Παντελής Δεντάκης. 

 



Υπόθεση……
Κάθε Σαββατοκύριακο ο εργαζόμενος πατέρας Μπάμπης Παπαδάκης με τα παιδιά του Δώρα και Γιάννη πηγαίνουν για κάμπινγκ. Αυτή τη φορά όμως του έχει πάρει την αγαπημένη του θέση ο κ. Νουριάν με τον γιο του, τον Πιρούζ. Μεγάλο πρόβλημα! Μπορούν τώρα οι δυο μπαμπάδες να περάσουν καλά μαζί; Μπορούν τα παιδιά τους να παίξουν και να διασκεδάσουν παρέα; Και πώς θα μάθουν στην μικρή Πακιστανή που καθαρίζει το κάμπινγκ, να ονειρεύεται στα Ελληνικά; Μα δεν μιλούν την ίδια γλώσσα. Πώς θα συνεννοηθούν; Την απάντηση δίνουν τα ίδια τα παιδιά!... Αντιρατσιστικό έργο για παιδιά και εφήβους, με θέμα με θέμα τις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών και την πολιτισμική συμφιλίωση



Η παράσταση "Μια γιορτή στου Νουριάν" είναι μία από τις πιο ωραίες που έχω παρακολουθήσει. Αν και καμουφλαρισμένα μέσα σε παιδικές συμπεριφορές και εκφράσεις, υπήρχαν πολλά μηνύματα που εναντιώνονταν στον ρατσισμό, τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα (τύπου: οι ξένοι μυρίζουν άσχημα), που υπάρχουν σε βάρος διάφορων κοινωνικών ομάδων γενικά και των μεταναστών στη χώρα μας ειδικά! Το πιο ενδιαφέρον σημείο του έργου, για εμένα, ήταν η διαπίστωση ότι ο ρατσισμός είναι υποκινούμενος από τα οικονομικά, κυρίως, συμφέροντα ορισμένων.  Θα ήθελα, τελειώνοντας, να πω ότι βρίσκω πολύ καλό το γεγονός  ότι αυτή η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά. Πιστεύω πως στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να δείχνουμε στα μικρά παιδιά με οποιονδήποτε τρόπο ποια στάση είναι η "σωστή" και ποια η "λανθασμένη". Αυτό πρέπει να γίνεται, γιατί τα παιδιά  περιβάλλονται από μεγάλους ανθρώπους (τους οποίους έχουν ως πρότυπα) οι οποίοι, ως επί το πλείστον, χαρακτηρίζονται από την υιοθέτηση ρατσιστικών ιδεών. Έτσι τα παιδιά μπερδεύονται, γιατί ταυτόχρονα καλούνται να συνυπάρξουν στην ίδια σχολική τάξη με παιδιά άλλης εθνικότητας,

Μάμαλη Κατερίνα

  
Όταν πας σε μια θεατρική παράσταση πάντα σου μένουν κάποιες εντυπώσεις, είτε θετικές, είτε αρνητικές. Εμένα, προσωπικά, μου έμειναν μόνο θετικές (από αυτή τη παράσταση). Το έργο πέρναγε μηνύματα για τον ρατσισμό, τα οποία έχουν να κάνουν πιο πολύ με την καταγωγή του καθενός. Μας έμαθαν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ανάγκες (είτε είναι η μόρφωση ή το ο,τιδήποτε). Επίσης, η συνέντευξη που πήραμε από τους ηθοποιούς ήταν φοβερή και πραγματικά αληθινή, βγαλμένη μέσα από την καρδιά τους!
Αριστέα                     

Από την παράσταση που παρακολουθήσαμε μου άρεσε ιδιαίτερα το μήνυμα που ήθελε να μας περάσει, δηλαδή ότι είμαστε όλοι ίσοι, ότι ζούμε όλοι "κάτω από την ίδια σκηνή" και ότι, όταν οι άνθρωποι συνεργάζονται και προσπερνούν τις διαφορές που τους χωρίζουν τότε μπορούν να καταφέρουν τα πάντα!!! Από τις συνεντεύξεις, περισσότερη εντύπωση μου έκανε ο λόγος του σκηνοθέτη κ.Παντελή, διότι, ενώ βλέπει ότι αυτή τη περίοδο που διανύουμε, τα πράγματα να είναι δύσκολα, εκείνος συνεχίζει να είναι αισιόδοξος για το μέλλον και μας έδωσε και πολύ χρήσιμες συμβουλές όπως: <<...στη ζωή μας να κάνουμε αυτό που μας αρέσει και να υπερασπιζόμαστε τις απόψεις μας ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα έρθουμε σε σύγκρουση με κάποιους ανθρώπους.>>
Μανώλης Πρέκας

 Αυτό που θα μπορούσε κανείς να αποκομίσει παρακολουθώντας την συγκεκριμένη παράσταση είναι τα αντιρατσιστικά μηνύματα που παρουσιάζονται καθ' όλη τη διάρκεια της πλοκής της. Αλλά το κυριότερο είναι ότι αφυπνίζει την κριτική σκέψη του θεατή.
Κωνσταντίνος Βασιλείου

Σε αυτό το έργο μου άρεσαν πάρα πολύ τα μηνύματα που πέρναγε στο έργο. Επίσης, μού άρεσε η συζήτηση που κάναμε με τους ηθοποιούς, που ήταν πολύ εποικοδομητική. Η άποψη των ηθοποιών ήταν πολύ καλή. Μού άρεσε η αντιστροφή ρόλων στη συζήτηση κι ο ηθοποιός που υποδυόταν τον Παπαδάκη που ήταν αστείος αλλά ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ!
Γωγώ

Η παράσταση που παρακολουθήσαμε είχε αντιρατσιστικό μήνυμα. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η μετέπειτα συζήτηση με τους ηθοποιούς. Λύσαμε πολλές από τις απορίες μας σχετικά με το έργο και κάναμε μία σύγχρονη συζήτηση για το "αύριο". Τέλος, μία παράσταση γεμάτη κέφι, αποτελεί τώρα πλέον μία εμπειρία της καθημερινής ζωής.
Βενετία Μοσχοβάκου

Μου έμεινε το αντιρατσιστικό μήνυμα και η αισιοδοξία που αναδύθηκε από τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών που, όμως, μίλησαν με ρεαλισμό.
Αλέξανδρος Πασαδάκης

Μου άρεσε πολύ το αντιρατσιστικό μήνυμα του έργου για να οδηγήσει σε μια σχέση μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών. Οι ηθοποιοί ήταν πολύ πρόθυμοι να μας απαντήσουν στις ερωτήσεις μας και ο λόγος τους ήταν υποδειγματικός. Η σκηνή με το μοίρασμα των χρημάτων ήταν η αγαπημένη μου.
Σωτήρης Χριστοδουλόπουλος


Το πιο ωραίο που μου άρεσε σε αυτήν την παράσταση ήταν που ο Έλληνας πατέρας Παπαδάκης πήγε σε άλλη σκηνή, ενώ δεν ήξερε ότι είχαν αλλάξει σκηνές και πίστευε ότι οι αλλοδαποί ήταν κλέφτες. Όμως το συνειδητοποίησε, βγήκε από τη σκηνή και η οικογένεια η Ελληνική και η οικογένεια η Ιρανή τσακωνόντουσαν. Επίσης, το τραγούδι.
Νίκος Αλεξόπουλος

Αυτή η παράσταση περνάει πολλά μηνύματα και κυρίως αντιρατσιστικά. Το μήνυμα που εξέλαβα ήταν ότι όλοι μαζί  Έλληνες, Πακιστανοί, Ιρανοί κ.τ.λ. μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί για να εμπλουτίσουμε τον πολιτισμό μας, οι Έλληνες να μάθουμε τις παραδόσεις των μεταναστών της χώρας μας, τα έθιμά τους και γενικότερα να εμπλουτίσουμε τις προσωπικότητές μας! Επιπλέον, μετά την παράσταση, με τη συζήτηση με τους ηθοποιούς μπορέσαμε να τεκμηριώσουμε την άποψη μας για τον ρατσισμό και το πώς πρέπει να φερόμαστε στους συνανθρώπους μας... Γενικά, ήταν μια πολύ εποικοδομητική παράσταση, από την οποία όλοι μπορούμε να καταλάβουμε την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων.
Σούφλα Αλίκη

Αυτό που μου άρεσε από την παράσταση είναι το ότι προσπάθησε να μας περάσει κάποια αντιρατσιστικά μηνύματα με πολύ ωραίο και κυρίως απλό τρόπο, που όλες οι ηλικίες μπορούν να καταλάβουν, χωρίς, όμως, να διαστρεβλώνει την έννοια και τις συνέπειες του ρατσισμού.
Καλογερή Δανάη

Εξαιρετική παιδική παράσταση! Γεμάτη αντιρατσιστικά μηνύματα! Διαδραματιζόμενη σε ένα χώρο κάμπινγκ, περιέχει διδάγματα, όπως η αλληλεγγύη και η συνεργασία όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, αναπηρίας κ.τ.λ.
Τζωρτζίνα

Το έργο είχε πολλά μηνύματα τα οποία περνάνε στον θεατή, στο υποσυνείδητό του, με αποτέλεσμα να επηρεάσει τη σκέψη του ως προς τις αναπτυσσόμενες ρατσιστικές ιδέες που καλλιεργούνται στο μυαλό των εφήβων στις μέρες μας.
Γιώργος Νικολακόπουλος

Κατά τη γνώμη μου η καλύτερη στιγμή απ' όλη την εκδρομή ήταν μετά το τέλος της παράστασης, όταν οι ηθοποιοί με ευχαρίστηση δέχθηκαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις μας.
Γιώργος Βαγγελάτος

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στην παράσταση ήταν στο τέλος που ο Έλληνας συμμάχησε με τον Ιρανό και τα παιδιά τα βρήκαν μεταξύ τους και έπαιζαν. Επίσης, μου άρεσε η συνέντευξη που είχαμε στο τέλος της παράστασης με κάποιους ηθοποιούς και τα μηνύματα που μας πέρασαν με τα λόγια τους.
Μεταξία-Ελισάβετ Σαλούμ

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η συμφιλίωση των οικογενειών  καθώς και η στιγμή που αποδόθηκε το πραγματικό ποσό στην καθαρίστρια του κάμπινγκ. Η ένωση των δύο οικογενειών καθώς επίσης και η δύναμη που είχαν μαζί για να διεκδικήσουν από τον ιδιοκτήτη του κάμπινγκ το δίκαιο χρηματικό ποσό για την οικογένεια μεταναστών. Ακόμα μου άρεσε η συζήτηση που αναπτύχθηκε αργότερα, ωθώντας μας να δραστηριοποιηθούμε σχετικά με το θέμα του ρατσισμού και της αδικίας που αναπτύσσεται εις βάρος των μεταναστών.
Μαρία Κολλίντζα

Από την θεατρική παράσταση μου άρεσε περισσότερο το αισιόδοξο τέλος. Αυτή η σκηνή τόνιζε το αντιρατσιστικό χαρακτήρα του έργου και γέμιζε τους θεατές με θετική ενέργεια και πιθανώς τους προβλημάτισε σχετικά με τη στάση τους απέναντι στους μετανάστες. Η τελική έκβαση του έργου, με την ειρηνική κατάληξη των πρωταγωνιστών, αποτελεί ισχυρό πρότυπο για τα σημερινά παιδιά, που από τη φύση τους μιμούνται τη συμπεριφορά των μεγαλύτερων. Συνολικά, θεωρώ πως ο σκοπός της παράστασης που παρακολουθήσαμε επιτυγχάνεται εύστοχα μέσα από την προσπάθεια που καταβάλλουν οι πειστικότατοι ηθοποιοί, να "περάσουν" τα μηνύματα του έργου στους θεατές.
Ηλιάνα Μπολτσή



Ήταν μια παράσταση με ευχάριστη πλοκή. Μου άρεσε που ο Νουριάν, ο Ιρανός μετανάστης στην Ελλάδα είχε μια διαφορετική στάση απέναντι στον Έλληνα ρατσιστή κ. Παπαδάκη, δηλαδή δεν ήταν ανεκτικός απέναντι στο επιθετικό του στυλ. Επίσης, μου άρεσε πολύ το τραγούδι των Active Members, αλλά περισσότερο από όλα μου άρεσε η η συνέντευξη με το σκηνοθέτη και κάποιους από τους ηθοποιούς της παράστασης.
Ηλέκτρα Κραν.

Μια γιορτή στου Νουριάν

Η παράσταση ήταν με μία λέξη “τέλεια”. Ήταν ολοκληρωμένη, ευχάριστη, ιδανική και αστεία. Είχε ωραία σκηνικά, οι ηθοποιοί ήταν πολύ καλοί στους ρόλους τους, τα κουστούμια ήταν συμπαθητικά. Το θέατρο ήταν καθαρό, περιποιημένο, αρκετά μεγάλο και από όπου και αν κάτσεις ακούς και βλέπεις τέλεια. Η μουσική ήταν πολύ ωραία και ταίριαζε με την υπόθεση.

ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
Α΄2 !!!


Το «Μια γιορτή στου Νουριάν» είναι ένα έργο με έντονο αντιρατσιστικό περιεχόμενο που απευθύνεται κυρίως σε παιδιά και εφήβους. Πιστεύω ότι σκοπός της παράστασης είναι να μας προβληματίσει και να μας κάνει να δεχτούμε τη διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου ανεξάρτητα από το χρώμα, τη γλώσσα, τη θρησκεία και την εθνικότητά του!

Μαρία Κόκιου Α2!